هو الحبیب

بعید نیست از خدا

زیارت‌های در خواب و خیال هم

بپذیرد!

هوالحبیب

و سهم من

بعد از آن همه تاب و تب

بعد از آن همه بیم و امید

 شد حسرت

هوالحق

‌می‌پرسد:

چرا طوفان الاقصی؟

 می‌پرسم:

“زخم داوود” را خوانده‌ای؟

هوالحبیب

دارم به دخترهای خانمِ ناظم فکر می‌کنم

به جای خالی مادرشان گوشه حسینیه

تازه حالا روضه‌ها را می‌فهمند

درد بی‌مادری را

هوالحبیب

از خودم می‌پرسم

چرا از تدریس فراری‌ام؟

نکند می‌ترسم

نکند من هم استادی می‌شوم مثل بقیه

کسی که عدالت آموزشی برایش فقط یک واژه هست!

همین…