مهر404 این مِهر با همه مهرهای عمرم فرق داردحالا نه مهندسمنه طلبه ‌نشسته‌ام پشت این میزبه اذن تودارم منِ استادیارم را محک می‌زنم.دلم فقط به دعای تو گرم است، فرمانده!#به_قلم_خودم بیشتر »

هوالحبیب نمی‌دانم چرا شبی سر از اینجا در آوردم. چرا دارم خاطراتم را ورق می‌زنم. چرا این لیست را بالا پایین می‌کنم. شاید پی سوژه چرب و نرمی برای نوشتن می‌گردم. شاید هم دلم می‌خواهد یکی از بین این آدم‌ها توی چشم‌هایم خیره شود و بگوید: «تو از پسش… بیشتر »

هوالحبیب از خودم می‌پرسم چرا از تدریس فراری‌ام؟ نکند می‌ترسم نکند من هم استادی می‌شوم مثل بقیه کسی که عدالت آموزشی برایش فقط یک واژه هست! همین… بیشتر »

هوالحبیب تدریس کردم، برای طلاب خیالی. برای آدم‌هایی که نیستند و شاید هرگز هم نباشند! بی‌خیال آینده. بی‌خیال حس‌های بد و ناامیدکننده. مهم حس خوبی هست که دارم. اینکه یک کار مفید انجام دادی. اینکه چیزی را به دیگران منتقل کردی. هرچند کوچک و جزئی و شاید… بیشتر »

هوالباقی دیروز با همه حال‌های خوب و خوشش یک خبر بد داشت. خبری که تلخی‌اش شیرینی همه خوشی‌ها و خنده‌های سه نفره‌مان را برد. آقای دکتر حکیمی جز آن اساتیدی است که هیچ وقت چهره محجوب و لحن آرامش از ذهنمان نخواهد رفت. حتی اگر مرگ چنین قصدی برای او داشته باشد… بیشتر »