هوالحبیب نمی‌دانم چرا شبی سر از اینجا در آوردم. چرا دارم خاطراتم را ورق می‌زنم. چرا این لیست را بالا پایین می‌کنم. شاید پی سوژه چرب و نرمی برای نوشتن می‌گردم. شاید هم دلم می‌خواهد یکی از بین این آدم‌ها توی چشم‌هایم خیره شود و بگوید: «تو از پسش… بیشتر »

هوالباقی دیروز با همه حال‌های خوب و خوشش یک خبر بد داشت. خبری که تلخی‌اش شیرینی همه خوشی‌ها و خنده‌های سه نفره‌مان را برد. آقای دکتر حکیمی جز آن اساتیدی است که هیچ وقت چهره محجوب و لحن آرامش از ذهنمان نخواهد رفت. حتی اگر مرگ چنین قصدی برای او داشته باشد… بیشتر »