نمیدانم آن زمان
که فرشتههایت
آنهایی که عقل محض بوده و هستند
و جز سجده هیچ نکردهاند
و جز خیر هیچ نیاندیشیدهاند
و همواره بندبند وجودشان از بیم تو لرزیده
در همهمه محشر وقتی
زبان به
“لاعبدناک حق عبادتک”
میگشایند
برای مثل منی
با این همه منیت و خودبینی
چه حرفی میماند
جز شرمساری…
زفاک
10/12/96