هوالحبیب

می‌بینی! آدم فقط باید آدم باشد. خوب باشد. فرقی ندارد سرباز کدام میدان باشد. سلاحش قلم باشد یا تفنگ. علم باشد یا موشک. اصلاً مهم نیست اتاق کارش کجا باشد. خانه یا وسط معرکه.  

آدم فقط باید راه دلبری بلد باشد. باید برای خدا زبان بریزد یک‌ریز. باید یک‌جوری خدا خاطرخواهش شود.

همین… بقیه‌اش حل هست. خدا کارش را بلد هست. یکجوری عزیزش مي‌کند. طوری بالایش می‌برد که همه انگشت به دهان بمانند.

خودمانیم؛ چه زرنگ بودند، نه؟ چطور عیدی شب غدیر شد، شهادت. ‌شد جرعه جرعه آب کوثر از دست حضرت ساقی. 

حالا همه جمع‌شان جمع هست در بهشت امشب. چه شبی است امشب…