هوالحبیب «أَما حزنی فسرمد…» بیشتر »

هوالحبیب به من که می‌رسد نگاهم را می‌دوزم به گل‌های قالی می‌گویم: «العلم یهتف بالعمل فان اجا…» زبانم به ادامه‌اش نمی‌چرخد چرا؟! یعنی می‌خواستی دستم را رو کنی می‌خواستی بگویی: بعد این همه دربه‌دری نمی‌خواستم سرگرم این چیزها ببینمت می‌خواستم با خودم… بیشتر »

هوالحبیب تا استاد بیاید با یزدانی می‌نشینیم حکمت‌های حفظی را مرور می‌کنیم. نوبت من که می‌شود می‌خوانم: «اضاعه الفرصه غصه». بعد با خودم فکر می‌کنم شیواتر، کوتاه‌تر و زیباتر از این می‌شد معنا را منتقل کرد؟! خدایا سپاس به خاطر این نعمت… بیشتر »