هوالحبیب دانه‌های مروارید که نشانه عشق بی دریغ توست از روی گونه‌هایت می لغزد و در سیاهی چادرت گم می‌شود چقدر سوز دارد دلت… به تو غبطه می‌خورم به مظلومیت چشم‌هایت به بزرگی دلت و به سرخی خونت که در راه دین ریخته می‌شود بیشتر »