هوالحبیب
کسی چه می‌داند
شاید همین لحظه در همین آن
که من دارم این‌ها را می‌نویسم
تو با همان چهره خوش‌رو
با همان لبخند همیشگی
با همان اراده و عزم قوی
از آن بالا از آسمان خدا
داری ما را می‌بینی…
راستش می‌دانی
دارد دوباره به تو حسودیم می‌شود
این بار نه به خاطر تلاش و عزمت
نه به خاطر…
این بار به زمان رفتنت حسودیم می‌شود
آخر هر کسی لیاقت ندارد
آخر گفته‌اند:
«من مات علی حب آل محمد مات شهیدا»
پس حق دارم حسودیم شود نه؟!
می‌دانم مهربان‌تر از آنی که دلگیر شوی…
آخ…
کاش به خوابمان می‌آمدی
کاش می‌گفتی آن بالا
آن سوی آسمان‌ها
امشب چه خبر هست…
