نامیرا ارسال شده در 4 اردیبهشت 1403 توسط زفاک در روزنوشت, شطحیات هوالحی کاش زندگی کاغذی بود هر وقت دلت میخواست مچالهاش میکردی اما نیست… تو هیچ وقت نمیمیری حتی وقتی میمیری تو هر بار زندهتر میشوی و این درد بزرگی است
