دردِدل ارسال شده در 17 تیر 1399 توسط زفاک در روزنوشت, الی الحبیب هوالحبیب حتی خدا با همه خدایی‌اش وقتی به گناه‌کارها می‌رسد از غفور بودنش می‌گوید از آغوش بازش از مهربانی‌اش اما بعضی از ما مذهبی‌ها نه! انگار خودمان را از خدا هم بالاتر می‌دانیم انگار مهر معصومیت بر پیشانی‌مان زده‌اند حتی فکرش را هم نمی‌کنیم که روزی شیطان بخورد به پستمان و احیانا هوای نفس و خطایی هرچند سهوی مرتکب بشویم. وقتی کسی اشتباهی می‌کند وقتی حرفی می‌زند که نباید بزند کار می‌کند که نباید بکند حتی اگر به اشتباهش پی ببرد و عذر بخواهد باز هم عذرش را قبول نمی‌کنیم دست رد بر سینه‌اش می‌زنیم طردش می‌کنیم جواب سلامش هم نمی‌دهیم حتی نگاهش هم نمی‌کنیم چقدر بد می‌شویم حتی ما مذهبی‌ها… پی‌نوشت: می‌شود دوباره همه چیز را جمع کنی، درست مثل روز اول …
